به بهانه میلاد سلطان عشق امام حسین (ع)

وبه یاد آقا مرتضی که همیشه حرف هاش به دلم میشینه !!

دل تو ، عرصه ازلی خلقت است.

گوش کن ، که چه خوش ترنمی دارد در تپیدن :

حسین ، حسین ، حسین، حسین

نمی تپد ، بلکه حسین حسین می گوید.

کجاست آنکه زنجیر جاذبه را از پای اداده اش

بگشاید وهجرت کند،

از خود وبستگی هایش ،

تا از زمان ومکان فراتر رود و خود ار به قافله سال61 هجری

برساند ودر رکاب امام عشق به شهادت رسد ؟

و از آن پس دیگر ، این باد نیست که بر تو می وزد،

این تویی که برباد می وزی.

 نوشته شده توسط محجوب فاطمی در شنبه 86/5/27 و ساعت 12:29 عصر | نظرات دیگران()